(c) Copyright Ceres Walter27 februari 2011
Een Uil Zo Bont
In zijn boom genoot een uil zo bont
Van de schone nacht bij maneschijn
De oorverdovende stilte
Deed zijn gehoor haast pijn
In diepe slaap zijn mens en dier
Ik, het nachtdier ga op jacht
Zoekend om iets te verschalken
In het holst van de nacht
Een muis verscheen in zijn vizier
Het dier ontsnapt ternauwe nood
Door een run op het struikgewas
Waarin het rap dook
Aan het eind van de nacht
Zat de uil voldaan op zijn tak
Met het buikje rond
Sliep ook hij weer zacht
No comments:
Post a Comment