© Copyright Ceres Walter7 juni 2009
Angst En Verdriet
Het drukt zwaar op de schouders
Het vervult je met intens verdriet
Angstig verborgen voor de buitenwereld
Hopend dat niemand de veranderingen ziet
Het begint met kleine dingen, de naam
Hoe was het toch ook al weer
Of zomaar vallen het vorig jaar
En deze maand nog een keer
Of een keuken vol met blauwe rook
Tja, vergat iets uit te maken
Zulk soort dingen gebeuren ook
Geheugenverval door vernauwde bloedvaten
Sluw en geslepen ontneemt het je de identiteit
Je leeft alleen in het nu
De herinnering verdwijnt
Het is het einde voor jou als individu
No comments:
Post a Comment