6 september 2008
De Oorlog
De oorlog kwam naderbij
En heen werden ze gezonden
De jongens, net voor school geslaagd
Als kanonnenvlees reeds goed bevonden
Zo vreselijk jong, zich van niks bewust
In de hoop, dat niets hen deren kon
Door hun geliefden vaarwel gekust
Voor hen geen weerkeren van het front
Geen enkel schot gelost en al afgemaakt
Daar gingen ze, mijn schoolgenoten
Van het echte leven niet eens gesmaakt
Om meteen aan flarden te worden geschoten
Wat zouden hun laatste gedachten zijn geweest
In deze angstige en pijnlijke uren
Aan hun moeder wellicht het meest
Zij troost continu onder het geratel der vuren
Nu nog worden ze heen gezonden
Om de meest uiteenlopende redenen ooit
Maar thuis komen ze nooit ongeschonden
Het effect van de ervaring is daarvoor te groot
Dit gedicht is geschreven nav de generatie jongens van mijn moeder,
die ongeveer na het behalen van de middelbare school moesten
vechten in de tweede wereldoorlog in Indonesia.
Er is geen verschil met het heden.
Geen enkel schot gelost en al afgemaakt
Daar gingen ze, mijn schoolgenoten
Van het echte leven niet eens gesmaakt
Om meteen aan flarden te worden geschoten
Wat zouden hun laatste gedachten zijn geweest
In deze angstige en pijnlijke uren
Aan hun moeder wellicht het meest
Zij troost continu onder het geratel der vuren
Nu nog worden ze heen gezonden
Om de meest uiteenlopende redenen ooit
Maar thuis komen ze nooit ongeschonden
Het effect van de ervaring is daarvoor te groot
Dit gedicht is geschreven nav de generatie jongens van mijn moeder,
die ongeveer na het behalen van de middelbare school moesten
vechten in de tweede wereldoorlog in Indonesia.
Er is geen verschil met het heden.
No comments:
Post a Comment